Końcówka nazwiska wicz

Przetrwały one w swojej pierwotnej postaci jedynie na Islandii, gdzie nadal tworzone są zgodnie z podanymi wyżej zasadami (końcówki -son lub -dóttir w zależności od płci). Moje pytanie dotyczy nazwisk zakończonych na -wicz. W rodzinie Mickiewiczów (Mickiewiczowie) był Adam Mickiewicz i Celina Mickiewiczowa, a córka Mickiewiczówna. Obecnie kobiety (żony i córki) przyjmują nazwiska jak mąż, a więc Celina Mickiewicz.

Utwierdzają nas w tym nazwiska. Wraz z morfemem -cki i -dzki był charakterystyczną końcówką dla szlacheckich nazwisk polskiego pochodzenia, które związane były z posiadaną własnością – najczęściej rodowych miast lub wsi. Dostaliśmy na uczelni polecenie sprawdzenia skąd pochodzą nasze nazwiska. Co też do końcówki „wicz”, swego czasu moja ciocia opowiadała mi, że słuchała audycji w radio ( teraz już można pisać radiu), na temat pochodzenia nazwisk i osoba która się tam wypowiadała stwierdziła, iż nazwiska kończące się na „wicz’ są pochodzenia Ormiańskiego, a nosił takie mój pradziadek.

Polsce przybierają przeróżne nazwiska i po nazwisku żyda nie rozpoznasz, no chyba że to nazwisko żydowskie. Co za niedoiformowana osoba układała te sondę, skoro uważa, że końcówka -wicz to nazwiska białoruskie lub ukrainskie? Jest to końcówka jak najbardziej polskich szlacheckich nazwisk z terenów Litwy i dzisiejszej białorusi. Wystarczy ruszyć swoje litery sprzed kompa i zajrzec w jakiejkolwiek bibliotece publicznej do pierwszecho z. Podlaskie nazwiska Jednym ze świadectw naszej przynależności do wspólnoty narodowej lub etnicznej są bez wątpienia nazwiska.

O ile imiona, chociażby pod wpływem sezonowej mody, wciąż się zmieniają, to nazwisko pozostaje bardziej trwałym elementem, który wskazuje na pochodzenie danej osoby lub jej przodków. Natomiast u starszej szlachty która, wypracowała sobie nazwiska już wcześniej, następowało to poprzez dodanie popularnej końcówki do istniejącego już nazwiska( pochodzącego najczęściej od jakiejś cechy przodka). Starsze rody czyniły tak bardzo często, bowiem już w XVI wieku zakończenie na -ski uważano za typowo polskie. Czy nazwiska z końcówką -wicz, np. Sienkiewicz, Rochacewicz, są pochodzenia ukraińskiego?

Jaka może być etymologia tego drugiego nazwiska? W nazwiskach zakończonych na -owicz, -ewicz należy wyróżnić kilka problemów: 1. Pochodzenie nazwisk to zagadnienie interesujące wszystkich genealogów. Tu znajdziesz odpowiedź na pytanie o Twoje nazwisko, jak powstało, jak się zmieniało, czy zostało zmienione na inne. Cała masa podanych nazwisk to polskie nazwiska patronimiczne utworzone od imienia np.

Końcówka Twojego nazwiska może zdradzić Twoje szlacheckie pochodzenie. Typ takiego przyrostka jest najbardziej charakterystycznym wyróżnikiem nazwisk polskich nie tylko w kraju, ale za granicą. Z kolei z terenów Ukrainy pochodzą nazwiska zakończone na -enko, -eńko (Lubaszenko, Kieruczenko). Odrowqž „Antoni vicesregent grodzki latyczowski, pistù sie z woj. W przypadku nazwisk zakończonych na –i, ale niemających formy przymiotnikowej, w mianowniku liczby mnogiej dodawana jest końcówka –owie.

Dalsza odmiana przebiega zgodnie z wzorem przymiotnikowym, a więc Bonich, Bonim, Bonich, z Bonimi. Nazwiska zakończone na –owy nie otrzymują końcówki –owie. W formie nazwiska mogą być utrwalone regionalne sposoby wymawiania danego wyrazu.

Polsce jak -uk, stąd nazwiska typu Stasiuk, Bednarczuk. Czasami możemy spotkać się z rozbieżnością miedzy współcześnie obowiązującą normą ortograficzną a pisownią nazwiska. We współczesnych kulturach wywodzących się z Rusi Kijowskiej imiona odojcowskie funkcjonują na zasadzie drugiego imienia, nie zastępują nazwiska. Niemniej jednak znane są nazwiska pochodzenia patronimicznego funkcjonujące jako typowe, dziedziczone z pokolenia na pokolenie, np.

Co więcej, nazwiska takie jak Dawidowicz czy Abramowicz są znacznie wcześniej odnotowane wśród Tatarów i Ormian niż te same nazwiska używane przez Żydów. Więc należy rzeczywiście być. Jeśli chcesz poznać językoznawczą interpretację Twojego nazwiska, poproś ładnie w komentarzu, a może ktoś się zlituje i Ci pomoże. Seg już niestety nie ma czasu na sprawdzanie.

Strona ma służyć pomocą osobom, zastanowiajacym się, jaką genezę ma ich nazwisko, czyli co znaczy, jaka jest genealogia nazwiska, skąd się ono wzięło. Strona zawiera słownik nazwisk polskich i niemieckich, wyjaśniający ich etymologi i budowę językową. O ile dobrze rozumiem to litewska końcówka tzw. Pawłowicz, Pawełkiewicz po litewsku by było Pawlaitis albo jakoś tak bardzo podobnie.

Polskim odpowiednikiem jest końcówka -ojć. Sęk w tym że nazwiska patronimiczne są zazwyczaj tworzone od imienia. Chudy - Anna Chudy lub Anna Chuda.

Na dodatek wiele nazwisk na - wicz, można spotkać u mieszkańców Polski. Nazwisko patronimiczne, patronimik (łac. patronymicum) – nazwisko utworzone na podstawie imienia ojca. Znacznie rzadszym zjawiskiem jest nazwisko matronimiczne, matronimik utworzony na podstawie imienia matki.